Hoe ik probeerde een goed mens te zijn

In september verschijnt een nieuwe boek van Ulli Lust, de Duitse stripmaakster die ooit furore maakte met haar wervelende graphic memoir Vandaag is de laatste dag van de rest van je leven. Haar tweede lijvige autobiografische verhaal pikt de draad op waar hij bleef liggen.

Ulli zoekt haar eigen weg in het leven, maar dat blijkt nog niet zo eenvoudig. Het liefst zou ze illustrator zijn, maar de kunstacademie wijst haar keer op keer af. Sinds kort werkt ze aan haar eigen prentenboek, leeft ze van tijdelijke baantjes en woont haar zoontje van vijf zolang bij haar ouders. Lichtpuntje is haar nieuwe vriend Georg, al is hij jammer genoeg impotent. Met zijn instemming begint Ulli ook een relatie met Kim. Een goede, maar tevens jaloerse, opvliegende minnaar. Naarmate de liefde groeit, komt de driehoeksrelatie steeds meer onder spanning te staan.

Hoe ik probeerde een goed mens te zijn begint waar Ulli Lusts vorige autobiografische graphic novel Vandaag is de laatste dag van de rest van je leven eindigde en is opnieuw van een nietsontziende eerlijkheid. Of ze nu twijfelt over haar rol als moeder, een inkomen zoekt als beginnend kunstenaar, van gedachten wisselt met Georg of seks heeft met Kim… Lust maakt de lezer openhartig deelgenoot.

Winnaar van de Max und Moritz-prijs 2018, voor het beste Duitse album, uitgereikt tijdens de internationale Comic-Salon Erlangen.

Meer nog dan Lusts eerste verhaal is dit een verhaal dat verteld diende te worden. Centraal staat een relatie die ontaardt in huiselijk geweld, maar anders dan we gewend zijn van dat soort verhalen is Ulli geen weerloos slachtoffer. Al bij de eerste tekenen van jaloezie wijst ze Kim de deur, die daarop snel inbindt. Ulli is een sterke vrouw die niet met zich laat sollen en juist daarom is ze ervan overtuigd dat ze de situatie in de hand heeft. Hoe ik probeerde een goed mens te zijn laat zien hoe huiselijk geweld sluipenderwijs ontstaat en uiteindelijk iedereen kan treffen.

Lust is bovendien duidelijk gegroeid als auteur. Zowel de tekeningen, de verhaalopbouw als haar dialogen zijn een slag beter dan in De laatste dag. Waar het vorige boek las als een dagboek waarbij je zonder aankondiging nieuwe situaties in struikelde, daar is bij Goed mens duidelijk van tevoren nagedacht over inhoud en structuur.

Sterkste punt van dit boek is, net als in haar vorige graphic memoir, de meedogenloze eerlijkheid en openhartigheid van Ulli Lust. Of ze zichzelf nou positief of negatief afschildert, elke scène wordt aan het papier toevertrouwd zoals zij zich die kan herinneren. Er zijn maar weinig auteurs die zich zo blootgeven. Het resultaat is een intiem portret van een vrouw die haar best doet het juiste te doen in het leven. Een worsteling waar iedereen iets van zichzelf in zal kunnen herkennen.

Lees een preview